پیش از انقلاب، نظام حاکم بر کشور، یک نظام اسلام‌ستیزِ عمقى بود. آنها با ظواهر خیلى کارى نداشتند، اما از لحاظ عمق، حقیقتاً دنبالِ زدن ریشه‌هاى ایمان اسلامى مردم بودند. در این زمینه هم مثالها، شواهد، خاطره‌ها، فراوان در ذهن بنده هست، که مجال نیست عرض کنم. انقلاب آمد درست صد و هشتاد درجه نقطه‌ى مقابل آنها، اسلام را محور اداره‌ى کشور قرار داد؛ محور مدیریت قرار داد؛ احکام و قوانین اسلامى، معیار و ملاک رد و قبول قوانین کشور و معیار عمل مجریان کشور است...
مال حرام نقش زیادی در انحراف وگمراهی انسان دارد.اگر مال حرام در زندگی راه پیداکرد،اندک اندک از عبادت ها کاسته می شودتا جایی که دیگر تنها در برابرپول تسلیم می شود.البته این سقوط وافول ها به صورت نامحسوس اتفاق می افتدوزمانی شخص متوجه می شود که دیگر کا از کار گذشته،همان طوری که برخی از کوفیان در برابر امام حسین (ع) ایستادند.آن حضرت در برابر بی توجهی آنان به سخنانش فرمود:شکم هایتان از حرام پر شده است.
در حالات شریک بن عبدالله قاضی نوشته اند در ابتدافقیه با ورعی بود تا وقتی که مهدی عباسی اورا احضار کرد واورا مجبور نمودکه یکی از این سه کار را انجام دهد:یا منصب قضاوت رابپذیرد یامعلم ومربی اطفال خلیفه شودیا یک مرتبه از طعام خلیفه رابخورد.شریک طعام خوردن را اختیار کرد وآن را نسبت به دوکار دیگر سهل شمرد.خلیفه به آشپزمخصوص دستور دادانواع متعدد از خوراکی های لذیذ تدارک کند،چون شریک از آن طعام ها خورد،آشپزمزبور گفت:شریک پس از خوردن این طعام رستگار نخواهد شدوهمان طورهم شد.زیرا آن لقمه های حرام چنان در او تاثیر کردکه دو کار دیگر را هم پذیرفت(هم قاضی شد وهم مربی اطفال خلیفه)
آنچه این روزها در جامعه و بویژه جوانان استفاده چشمگیری را تجربه کرده به‌کارگیری وایبر است، نرم افزاری که هرچند قابلیت‌های مثبتی را هم می‌توان برای آن در نظر گرفت اما به نظر می‌رسد استفاده‌های ناصحیح از آن برای رد و بدل کردن پیام‌های نامطلوب، اخبار کذب و شایعه این نرم‌افزار را به بلای جان جامعه ما تبدیل کرده است. تاجایی که به باور بسیاری از کارشناسان بیشترین استفاده از وایبر در جامعه به موارد پوچ و غیرکاربردی و همچنین غیراخلاقی است. بر این اساس لازم است برای جلوگیری از پیشروی آسیب‌های این میهمان ناخوانده تصمیم‌گیری شود تا ضمن در نظر گرفتن نیازهای جوانان راهی برای مسدود کردن آسیب‌رسانی این نرم‌افزار در نظر گرفته شود. ادامه مطلب...
صحبت از فراموشی فتنه 88 یا جاهلانه است یا خائنانه؟ کیست که فراموش کند که در فتنه88 خطر از بیخ گوش نظام گذشت؟ فتنه یک دعوای داخلی نبود، در فتنه تمام جبهه باطل ودشمنان اسلام وانقلاب با تمام قوابه میدان آمدنداعم از سرویس های جاسوسی غرب و رسانه ها و...فراماسونرهای وطنی وطلحه وزبیرهای زمانه ومعاویه های دوران...مگر می شود گفت که عاشورا را باید فراموش کرد؟ فتنه88 عاشورای انقلاب بود...
